Bestemming bereikt! Kuta (Denpasar)

Donderdag, 3 september 2009


Van: Ubud Naar:S8.7152E115.1748 Kuta (Denpasar)
ODO: 1021km Dag: 35,43km Avg: 17,80km/h Temp: 25 0C
Max Climb:12% Avg Climb:3% Max Alti: 1339m Tot Alti:9113m

Als ik rond 5 uur wakker word, realiseer ik me dat het de hele nacht stevig heeft geregend en dat het nog steeds niet droog is. In verband met de veiligheid op de weg onder deze omstandigheden vraag ik me af of het verstandig is de laatste etappe op de fiets af te leggen. Of hiervoor een taxibusje te gebruiken. Aangezien ik nog wat inkopen moet doen wacht ik af hoe het weer zich de komende uren ontwikkelt. Na te voet mijn boodschapen te hebben gedaan en een kop Bali koffie te hebben gedronken, klaar het op. Ik zit nog geen tien minuten op de fiets of het begint weer stevig te regenen. Mijn route voert in een rechte lijn naar het zuiden vanuit Ubud. Links en rechts van de weg heel veel studio's van beeldend kunstenaars. Schilders, beeldhouwers en maskenmakers voor de de traditionele muziek- en dansvoorstellingen liggen links en rechts van de weg. Als ik Denpasar nader fiets ik langs een kilometerslange straat waar links alleen rechts alleen maar zilversmeden en juweliers. Via een lange en grote boog bereik ik na ruim 1021 km de bestemming van deze fietsreis. Ik check in en vier de goede afloop met een grote fles Bintang bier en een clubsandwich. Mijn fietsdoos is in goede orde bevonden. Resten mij nog een kleine twee dagen voordat de terugreis begint. Hoewel het nog te vroeg is voor een reflectie op de hele tocht, ben ik trots op en dankbaar voor de kwaliteit van mijn fiets die mij geen enkel moment in de steek heeft gelaten. Geen enkele lekke band, in ruim zes weken geen enkele keer lucht hoeven bijpompen. Er heeft zich ook geen enkel mankement voorgedaan met de versnelling of de remmen. Een compliment aan Koga Miyata, Deore XT en Schwalbe.

Ubud

Woensdag, 2 september 2009


Van: Ubud Naar:S8.5125E115.2614 Ubud
ODO: 986km Dag: 0km Avg: 0km/h Temp: 27 0C
Max Climb:0% Avg Climb:0% Max Alti: 1339m Tot Alti:8433m

Gisterenavond een anderhalf uur durende dansvoorstelling in het koninklijk paleis bijgewoond. Na een 'ouverture' uitgevoerd door twee gamelan orkesten, volgt de eerste dans, de Legong 'Jobog'. De Legong is de meest sierlijke Balinese dansvorm. De voorstelling vertelt het verhaal van twee broers die in apen zijn veranderd, tengevolge van gebeurtenissen die zich buiten de voorstelling afspelen. Als apen herkennen ze elkaar niet en beginnen te vechten. Maar aangezien geen van beiden wint, worden ze moe en herkennen elkaar uiteindelijk toch. De tweede dans vertelt het verhaal van Ramayana. Het gaat over koning Rahwana die de mooie Sita wil ontvoeren. Via allerlei verwikkelingen waarbij de helpers van beide partijen zich respectievelijk in een vogel en apenkoning veranderen, lukt dit uiteindelijkniet en wordt de boze koning gedood door Sita's broer.
De hoofdrolspeelsters zijn buitengewoon sierlijk opgemaakt en gekleed in gouden sarongs die zo strak zijn gewikkeld dat je je afvraagt hoe ze zich zo sierlijk kunnen bewegen. De kostuums en hoofddeksels zijn pronkjuwelen. Het geheel wordt begeleid door twee gamelan orkesten van elk een stuk of tien muzikanten. Een voorstelling die zeer de moeite waard was.
Vanmorgen flink het centrum van Ubud verkend. Om te beginnen het Puri Lukisan museum bezocht dat een belangrijke collectie vroeg- en modern Balinees schilder- en houtsnijwerk bevat die uniek is in Bali. Overigens was het de Amsterdamse kunstenaar Rudolf Bonnet die in 1929 moderne technieken in Bali introduceerde en samen met Walter Spies een belangrijke inspiratiebron voor moderne Balinese kunstenaars is. Al wandelend door Ubud nam ik een kijke in de vele souvenirwinkels op zoek naar aardigheidjes om mee terug te nemen. Helaas is het aanbod nogal eenzijdig en weinig origineel. Het is me dan ook niet gelukt om hier te slagen in de aankoop van kleine zilveren sierraden die typisch zijn voor het Indonesische culturele erfgoed. Ook hier blijkt de vervlakkende invloed van de toeristenindustrie. Het accent ligt meer op het makkelijke en snelle geld verdienen, dan op het leveren van een creatieve inspanning. Maar misschien ben ik te somber.

Terzijde nog iets anders wat mij tijdens de hele reis is opgevallen. De aandacht voor onderhoud en hygiëne is nogal selectief. Alle het tegelvloeren in en om de woning worden blinkend schoongeveegd. Men wordt dan ook geacht deze vloeren met blote voeten te betreden. De (zand)paden, perkjes en dergelijke worden met een bamboebezem keurig schoongeveegd. Binnenshuis is die aandacht er niet echt. Wastafels, toiletten en dergelijke zijn over het algemeen niet blinkend schoon. In geen van de accomodaties waar ik meer dan een acht verbleef was het vanzelfsprekend het bed op te maken, respectievelijk te verschonen of de kamer schoon te maken. Kennelijk gaat men er van uit dat dit (gedeeltelijk) pas nodig is als een volgende gast arriveert.

Na de lunch bestaande uit een BLT-sandwich en verse lemonjuice een bezoek gebracht aan Monkey Forest, een stukje jungle waar een apenkolonie zich met bananen en pinda's laat voeren door fotograferende toeristen. Zonder nu direct aan Bokito te denken, valt me wel op hoe facinerend het aapje voor de mens is. Wellicht vanwege de herkenning. Net als ik op weg ben naar een restaurant voor het avondeten begint het opnieuw flink en getaag te regenen. Binnen de kortste keren ben ik doorweekt en moet in restaurant Wayana een handdoek er aan te pas komen voordat ik in staat ben om het menu te lezen. Ditmaal gaat de keuze uit naar een groente springroll vooraf en een Indonesische kipcurry als hoofdgerecht. Het smaakt weer voortreffelijk en ik sluit de maaltijd af met Balinese koffie.

Morgen breekt de laatste fietsetappe aan van deze Indonesische reis. Terug naar Kuta/Denpasar in het zelfde hotel waar ik ook bij aankomst overnachtte en waar, als het goed is, mijn fietsdoos voor mij is bewaard.

Warangiri - Ubud

Dinsdag, 1 september 2009


Van: Wanagiri Naar:S8.5125E115.2614 Ubud
ODO: 986km Dag: 62,20km Avg: 15,7km/h Temp: 27 0C
Max Climb:20% Avg Climb:4% Max Alti: 1339m Tot Alti:8433m

Ik had de vrouw van het hotel gemeld dat ik vandaag vroeg wilde vertrekken, maar per ongeluk zes uur in plaats van acht uur gezegd. Toen er even voor half zeven op mijn kamerdeur werd geklopt werd ik uit een diepe slaap gewekt. De vrouw van het hotel stond klaar met hete thee en twee voorverpakte roti's met iets zoets er in. Nog eens genoten van het warme water en op pad. Mijn bestemming voor de komende twee dagen is Ubud, het culturele centrum van Bali. In principe wordt het een heerlijke fietsdag want ik daal van 1300m naar 200m. Ik besluit om niet de aanbevolen route B14 tot het plaatsje Marga te volgen en vervolgens route B2 naar Ubud te nemen. In plaats van in Baturiti rechtsaf te slaan en de aanbevolen route te volgen, ga ik hier links. Op mijn Nelles kaart heb ik gezien dat deze weg weliswaar evenwijdig aan B14 loopt, maar iets meer rechtstreeks op Ubud aanstuurt. Beide wegen volgen een bergplooi die naar beneden loopt. Aldus gedaan. Voor dat ik echter op de richl ben die in een lange afdeling naar Ubud voert, moet ik eerst een viertal kleine plooien in oostelijke richting oversteken. De afdalingen naar de rivierbeddingen en vervolgens de klimmen omhoog, doen niet onder voor de stijgingspercentages van het traject Seririt - Munduk. Ook hier moet ik een paar keer afstappen om de fiets het laatste stukje bergop te duwen. Na het overwinnen hiervan word ik echter beloond met een bijzonder lange en langs rijstvelden voerende afdaling. De weg is smal maar goed geasfalteerd (behalve het eerste stukje over de vierplooien) en er is praktisch geen verkeer. Het is een genot om kilometers achter elkaar alleen maar te rollen met een gangetje van tussen de twintig en dertig kilometer per uur. In het dorpje Sengeh wordt me een verkeersbord Ubud al aangegeven. Via een duizelingwekkend aantal links/rechts afslagen waarvan ik mij afvraag of ik ooit in Ubud zal uitkomen, bereik ik dit culturele centrum. Het is hier erg toeristisch en de hoofdstraat, Jl. Monkey Forest bestaat vrijwel geheel uit accomodaties, souvenir winkels en restaurant. Mijn onderkomen, Puri Ulun Bungalows ligt aan deze drukke straat, maar gelukkig iets van de weg af in een mooie tuin met zwembad.Ik heb een ruime kamer met bad en warm water. Na het douchen een beetje de hoofdstraat op en neer gelopen en de verschillende winkels bezocht op zoek naar wat geschikte souvenirs. Tot nu toe echter nog niet gevonden waar ik echt naar op zoek ben. Voor vanavond een kaartje gekocht voor een dansvoorstelling in het koninlijk paleis. Terwijl ik wandel, begint het te regenen. Tijdens de middagmaaltijd (ja, weer Mie kuah) vertelt de ober dat regen in september nog niet eerder is voorgekomen en wijt dit aan de klimaatverandering.