zondag 2 augustus 2009

Moni

Ik sta vroeg op, maar besluit toch maar de bus naar Ende te nemen. Achteraf was de fiets ook wel mogelijk, want na 9km klimmen volgde een afwisselende vlakke en dalende weg naar Ende. Het landschap is typisch Indonesisch: we rijden over een smalle tweebaansweg met links en rechts het woud van palmbomen, bamboe en sawa's. De bus stopt bij ieder dorpje om passagiers en voorraden in- en uit te laden. Tijdens de rit klinkt voorturend keiharde Indonensische schlagermuziek. De bus is redelijk vol maar ik heb of krijg altijd voldoende ruimte om te zitten. Ik vind dat volgens de beschikbare mogelijkheden verantwoord wordt gereden. Omdat de weg smal, maar goed geasfalteerd is, rjidt het verkeer noodzakelijkerwijs niet veel harder dan 40-50km/h. Ook wordt ingehouden voor brommers die langzamer rijden tot er een veilige inhaalmogelijkheid is. Tot nu toe nog een angstig moment in de bus.

In Ende is een kamer beschikbaar in Hotel Ikhlas met westers toilet en mandi. Na aankomst achter op een brommer naar een telecomwinkel waar ik mijn telefoontegoed flink kon opwaarderen en ook nog de gemiste usb-stick kon aanschaffen. Daarna naar de winkel van Telcomsel om internet en mms op mijn telefoon te activeren. Daarna naar een internetcafe om het blog en de email bij te werken en foto's te uploaden. Gelijk had ik wel een virus te pakken, maar gelukkig viste de virusscanner die er uit. Door lle zaken die moeste gebeuren, kwam ik niet aan de lunch toe. Die heb ik 's avonds ingehaald door behalve het gebruikelijke bord nasi goreng (dit keer telor) ook nog een bord noedelsoep met groenten naar binnen te werken. In tegenstelling tot de rest van Flores, dat overwegend katholiek is, is het hier bijna allemaal Moslim. Bier is in het hotel dan ook niet te krijgen.
'S avonds op m'n kamer internet uitgeprobeerd. Mailen en surfen lukte niet, maar ik kon wel de bestanden downloaden om mijn virusscanner bij te werken. Vreemd. De mevrouw gevraagd naar info over de route van Ende richting Ruteng. Ik krijg verwarrende informatie over de mogelijkheden. In ieder geval krijg ik het advies om vroeg, voor 7 uur op de busterminal in Ende te zijn omdat dan de bussen richting Ruteng vertrekken. Het busstation ligt op 3km van het hotel. Mijn probleem is dat ik gezien mijn fysieke conditie de ambities van mijn dagafstanden behoorlijk moet terugschroeven. Dat heeft op zich geen gevolgen voor de beschikbare reistijd, maar ik wil wel de zekerheid dat er op de plaats van bestemming een overnachtingsmogelijkheid is. Als die er niet is, dan voel ik me gedwongen naar de volgende grote plaats te reizen en dat betekent haast per definitie de bus. Ik zet de wekker voor 6 uur.