Zaterdag, 15 augustus 2009
Van: Sumbawa Besar Naar: Alas
ODO: 546km Dag: 68,42km Avg: 17,60km/h Temp: 37 0C
Max Climb:10% Avg Climb:2% Max Alti: 1164m Tot Alti:4670m
Na een (mislukte) poging -de fiets mag niet mee- om van Sumbawa Besar naar Mataram op Lombok te vliegen en deze plaats als startpunt voor een rondje Lombok te kiezen, op de fiets gestapt voor de etappe Sumbawa - Alas. Alas is de laatste plaats met overnachtingsmogelijkheid voor de veerpont naar Lombok. De route is erg vlak en slingert zich voor een groot deel pal langs de mooie en kalme zee. Ik passeer viskwekerijen en vissersdorpjes, fiets langs mangrove en palmboombossen. Het wegdek is op een handvol korte stukken na, van goede kwaliteit. Een windje in de rug zorgt voor een aangenaam fietstempo. Onderwg zijn overal stalletjes met voor mij onbekende vruchten. In de doprjes wordt overal de laatste hand gelegd aan de versieringen voor de nationale feestdag op 17 augustus. Bannieren en vlaggen in de nationale kleuren rood-wit sieren alle officiële gebouwen. Alle bamboe hekken krijgen ook een nieuwe lik verf in de nationale tweekleur. Het valt op hoe iedereen bezig is met de voorbereidingen voor de 64-ste onafhanmkelijkheidsdag van Indoenesië. Iedrere middag paraderen schoolkinderen keurig in het gelid over de hoofdstraat van een plaats onder veel publieke belangestelling.
Na zo'n anderhalf uur stop ik onderweg bij een warung (winkeltje) om te rusten en wat te drinken. Ik ben nu overgschakeld op het drinken van Sprite. Dat geeft een lekkerder gevoel in de mond dan Pocari Sweat dat eigenlijk naar dood water smaakt. De foto's worden getoond en besproken. Twee kinderen spelen met een kat, die ook even aan mijn schoen komt ruiken. Geen herkenning van Boris, voor zover ik kan nagaan. Als ik om eten vraag -het is geen restuarant- wordt voor mij een bord Mie met gekookt ei klaargemaakt. De Mie drijft in een heerlijke, wat zoute vloeistof, die goed is als aanvulling op het zoutverlies. Na deze wat langere pauze is het tijd om weer op de fiets te stappen. Hoewel het gebied hier 100% moslim is (geen bier dus), staan regelmatig langs de weg kleine Hindu tempels. Uit sommige klinkt religieuze muziek. De onderkanten van de tempels en standbeelden zijn allemaal omwikkeld met sarongs, een eerbetoon aan de goden. Na nog een paar stops -de laatste paar km zijn toch nog steeds zwaar- bereik ik rond drie uur 's middags Alas. In hotel Anda zijn de betere kamers vol, dus krijg ik een 'ekonomi' met fan, mandi (twee emmers) en een hurktoilet. Na een rustpauze lukt het om een klein beetje avondeten naar binnen te krijgen.
Morgen is het zo'n 24km naar Poto Tano. Vandaar uit vertrekt om de 45 minuten een veerboot voor de anderhalf uur durende overtocht naar Lombok. De bedoeling is om langs de oostkant ('bovenkant') om de vulkaan Rinjani te fietsen voor een klein weekje relaxen op een van de Gili-eilanden.
